مخدر اسکوپولامین (Scopolamine) که با نامهای دیگری مانند «نفس شیطان» نیز شناخته میشود، یک آلکالوئید تروپانی است که از گیاهانی مانند خانوادهی بادنجانیان (Solanaceae) استخراج میشود. این ماده بهطور طبیعی در گیاهانی مانند بلادونا، بنگ دانه و برخی گیاهان دیگر یافت میشود. اسکوپولامین بهعنوان یک داروی ضداسپاسم، ضدتهوع و ضدسرگیجه استفاده میشود، اما به دلیل اثرات قوی و خطرناک آن بر روی سیستم عصبی مرکزی، بهعنوان یک مادهی مخدر و توهمزا نیز شناخته میشود.
اثرات اسکوپولامین:
-
اثرات دارویی: در دوزهای پایین، اسکوپولامین برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از حرکت (مثلاً در سفرهای دریایی یا هوایی) و همچنین برای کاهش ترشحات بدن قبل از عمل جراحی استفاده میشود.
-
اثرات مخدر و توهمزا: در دوزهای بالاتر، اسکوپولامین میتواند باعث ایجاد توهم، گیجی، از دست دادن حافظه، و حتی حالتهای شبه کما شود. این ماده بهعنوان یک مادهی کنترلکنندهی ذهن نیز شناخته شده است، زیرا میتواند فرد را بهطور موقت تحت تأثیر قرار داده و باعث شود که فرد دستورات دیگران را بدون مقاومت انجام دهد.
روشهای مصرف اسکوپولامین:
-
خوراکی: بهصورت قرص یا محلول خوراکی.
-
تزریقی: بهصورت تزریق عضلانی یا داخل وریدی.
-
استنشاقی: بهصورت پودر یا دود.
-
جلدی: بهصورت پچهای پوستی که معمولاً برای جلوگیری از تهوع و استفراغ استفاده میشوند.
خطرات و عوارض جانبی:
-
از دست دادن حافظه: یکی از عوارض شایع اسکوپولامین، از دست دادن حافظهی موقت است.
-
توهم و هذیان: در دوزهای بالا، این ماده میتواند باعث ایجاد توهم و هذیان شود.
-
کما و مرگ: مصرف بیش از حد اسکوپولامین میتواند منجر به کما یا حتی مرگ شود.
-
وابستگی: اگرچه اسکوپولامین بهطور معمول بهعنوان یک مادهی اعتیادآور شناخته نمیشود، اما استفادهی مکرر از آن میتواند باعث وابستگی روانی شود.
استفادههای غیرقانونی:
اسکوپولامین ( نفش شیطان ) بهعنوان یک مادهی خطرناک در برخی موارد برای اهداف مجرمانه مانند سرقت، تجاوز و کنترل قربانیان استفاده شده است. به همین دلیل، در بسیاری از کشورها، استفادهی غیرقانونی از این ماده جرم محسوب میشود.
بهطور کلی، اسکوپولامین یک مادهی بسیار قوی و خطرناک است که باید تنها تحت نظارت پزشکی و با تجویز پزشک استفاده شود. استفادهی خودسرانه یا غیرقانونی از آن میتواند عواقب جدی و جبرانناپذیری به همراه داشته باشد.

